Na rynku nielegalnych narkotyków w Europie oferowane są dwie formy importowanej heroiny: powszechnie dostępnej brązowej heroiny (w jej podstawowej postaci chemicznej) głównie z Afganistanu i białej heroiny (w postaci soli), która zazwyczaj pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej — choć ta forma narkotyku jest znacznie rzadsza (104). Ponadto niektóre opiaty są produkowane w Europie, są to głównie domowej produkcji wyroby z maku lekarskiego (np. słoma makowa, koncentrat maku ze zmiażdżonych łodyg lub makówek) wytwarzane w niektórych krajach wschodnioeuropejskich (np. Łotwa, Litwa).
Heroina spożywana w Europie wytwarzana jest głównie w Afganistanie, który pozostaje wiodącym światowym dostawcą nielegalnego opium, następne miejsca zajmują Birma i Meksyk. W 2007 r. ponownie nastąpiło znaczne zwiększenie światowej produkcji opium (34%) i jej wielkość ocenia się na 8 870 ton, głównie w wyniku wzrostu produkcji afgańskiej, którą szacuje się na 8 200 ton. W rezultacie w 2007 r., przy szacowanej wielkości rzędu 733 ton, globalna potencjalna produkcja heroiny osiągnęła rekordowy poziom (UNODC, 2007). Rosnąca liczba laboratoriów likwidowanych w Afganistanie w ciągu kilku ostatnich lat wskazuje, że coraz częściej opium jest przekształcane w morfinę lub heroinę właśnie w tym kraju. Jednakże duże konfiskaty morfiny w krajach sąsiednich (Pakistan, Iran) świadczą o tym, że przetwarzanie na znaczną skalę odbywa się również poza Afganistanem (CND, 2008; UNODC, 2007).
Heroina sprowadzana jest do Europy dwoma głównymi szlakami handlowymi: ważnym historycznie szlakiem bałkańskim i kilkoma jego odnogami, po przejściu tranzytem przez Pakistan, Iran i Turcję oraz coraz częściej wykorzystywanym „szlakiem północnym” przez Azję Środkową i Federację Rosyjską (wykres 6). W przypadku heroiny informowano o drugorzędnych szlakach handlowych wiodących z Azji Południowo-Wschodniej, na przykład bezpośrednio z Pakistanu do Europy (Wielka Brytania), lecz również przez Pakistan oraz kraje Bliskiego Wschodu i Afryki na nielegalne rynki w Europie i Ameryce Północnej (INCB, 2008a; Europol, 2008; UNODC, 2007; WCO, 2007). Heroina z Azji Południowo-Wschodniej jest również przemycana do Europy przez Azję Południową (Bangladesz) (INCB, 2008a). W Unii Europejskiej — Holandia i w mniejszym stopniu Belgia, odgrywają ważną rolę jako wtórne węzły dystrybucyjne (Europol, 2008).
W 2006 r. w większości krajów objętych raportem, typowa czystość brązowej heroiny wahała się w granicach 15-25%, chociaż wartości poniżej 10% zgłoszono w Grecji, Francji i Austrii, a wyższe — na Malcie (31%), w Turcji (36%) i Wielkiej Brytanii (43%). Typowa czystość białej heroiny była generalnie wyższa (45-70%) w niewielu europejskich krajach zgłaszających dane (106).
W 2006 r. cena detaliczna brązowej heroiny wahała się od 14,5 euro za gram w Turcji do 110 euro za gram w Szwecji, przy czym większość krajów europejskich podawała typowe ceny wynoszące 30-45 euro za gram. Cenę białej heroiny podały tylko nieliczne kraje europejskie i wahała się w granicach 27-110 euro za gram. W latach 2001-2006, cena detaliczna brązowej heroiny spadła w większości z 13 krajów informujących o tendencjach czasowych, pomimo że w 2006 r. w Polsce wystąpiły oznaki wzrostu ceny tego narkotyku.
Źródło: http://ar2006.emcdda.europa.eu/pl/page010-pl.html
Heroina jest stosowana dożylnie, do nosa w postaci tabaczki lub palona (wdychanie oparów podgrzewanej heroiny). Ostatnia droga podania do ustroju nazywa się chasing the dragon.
Zgon z przedawkowania, tolerancja na działanie Heroiny jest osobnicza i zmienna, dawki "bezpieczne" dla jednej osoby, mogą być śmiertelne dla innych osób, lub dla tej samej osoby w innym czasie.Zgon bezposrednio spowodowany przyjęciem Heroiny wiąże się z jej depresyjnym działaniem na Ośrodkowy Uklad Nerwowy, głównie ośrodki oddychania i krążenia.Śmiertelność w grupie osób przyjmujących opiaty dochodzi do 50% w ciagu kilku lat używania. W 2000 roku w 15 państwach "starej Europy" udowodniono ok. 9000 zgonów wywołanych bezpośrednio przedawkowaniem Heroiny.Powiązana śmiertelność tj. zakres, w jakim życie jest skrócone poprzez używanie danej substancji np. wypadki drogowe, HIV, nowotwory, samobójstwa, w przypadku osób przyjmujących Heroiną jest również bardzo wysoka.Szczególne i powiązane szkody zwiazane z przyjmowanie Heroiny to: zakażenia HIV, HCV(prawie 100% przyjmujących dożylnie, zapalenia płuc głównie paciorkowcowe,gruźlica zarówno płuc, jak i pozapłucna, posocznica, zapalenia mięśnia sercowego, ropnie, ropowice, martwicze zapalenie tkanek, tężec oraz zakażenia przenoszone drogą płciową, zakażenia i zapalenia w miejscu wstrzyknięcia, zmiany skórne, przewlekłe zapalenia oskrzeli.Śmiertelność wywołana Heroinizmem jest jedną z największych w medycynie.
Udowodniono, ze wsród osób uzależnionych od Heroiny znacznie częściej wystepują psychozy i inne zburzenia psychiczne. Dominują zaburzenia depresyjne, nierzadko prowadzące do samobójstwa. Praktycznie zawsze występują zaburzenia osobowości, głównie socjopatycznej. W trakcie zespołu abstynencyjnego wyjątkowo nasilony niepoój, pobudzenie, bezsenność, drazliwy nastrój, dysforie, zaburzenia zachowania głównie agresja. Utrata więzi z rodziną i przyjaciółmi, zaprzestanie wypełniania podstawowych rol społecznych, dziecka, rodzica, pracownika, częste konflikty z prawem, karalność.
Utrata dóbr materialnych, rozpad zwiazków i rodziny, pobyty w szpitalach, więzieniu.
Zażywanie Heroiny bardzo szybko powoduje silną zależność psychiczną, już pierwsze użycie wywołuje przymus brania kolejnych dawek. Uzależnienie powstaje na skutek euforii towarzyszącej działaniu narkotyku i złego samopoczucie po tym, gdy narkotyk przestaje działać. Heroina już po 2-3 dniach przyjmowania, może powodować występowanie bardzo przykrych objawów abstynencyjnych tzw. głodu, osoba uzależniona chce kolejnymi dawkami narkotyku likwidować te objawy.
W przypadku Heroiny jest szczególnie silnie wyrazpne. Od tysięcy lat ludzkość nie odkryła tak silnie uzależniającej substancji. Niektórzy twierdzą, że już po jednorazowym podaniu wytwarza się uzależnienie. Jest to jednak sprawa osobnicza, przyjmowanie przewlekłe zawsze prowadzi do zależności. Objawy abstynencyjne są bardzo nasilone i nieprzyjemne. Udowodniono, że osoba uzależniona ma "trwałe" zmiany w układzie nagrody w mózgu i powinna przez całe życie unikać przyjmowania opiatów. Nawet po latach abstynencji, po przypadkowym podaniu np. leków opiatowych obserwowano powroty do nałogu.
Narasta wyjatkowo szybko, już po 2-3 dniach stosowania. Przy przewlekłym przyjmowaniu nawet duże dawki nie powodują euforii, tylko zaspokajają głód, co jest przyczyną częstych zgonów z przedawkowania.
- to pierwszy etap leczenia, polega na odstawieniu narkotyku i działaniu objawowym,które łagodzi objawy abstynencyjne, tzw. skręta. Do historii przeszły matody podawania leków typu neuroleptyki, klonidyna, metacarbamol, baclofen, przetaczanie płynów, jako nieskuteczne i często dające powikłania, w tym śmiertelne. Dotychczas z powodu silnego głodu nie kończyło detoksu 40-60% pacjentów, niezależnie od ośrodka.
Stosowany w trakcie detoksykacji metadon, również słabo sprawdza się w klinice, po odstawieniu obserwuje się również objawy abstynencyjne, leczenie powinno trwać ok. miesiąca aby było skuteczne. W chwili obecnej wiele ośrodków stosuje już tzw. przedłużone detoksykacje, trwające sześć miesięcy.
W naszej klinice w trakcie detoksykacji opiatowej stosujemy buprenorfinę(Subuxone), przez 5-6 dni, wydaje sie to najbardziej skuteczne leczenie. Niewiele osób przerywa leczenie. Pacjenci w trakcie detoksu są sprawni fizycznie, intelektualnie, można z nimi przeprowadzać zajęcia terapeutyczne motywujące do dalszego leczenia.
- w związku z tym, że większość naszych pacjentów to ludzie wykształceni, wolne zawody, często prowadzący własne działalności, preferujemy pobyt krótkoterminowy 1-3 miesięcy, prawie każdy otrzymuje zalecenie przyjmowania Naltrexonu(blokera). Naszym zdaniem jest to najbardziej skuteczna metoda, wg badań i obserwacji blisko 80% pacjentów utrzymuje abstynencję.
W przypadkach gdy u pacjenta w wyniku zażywania opiatów doszło do nasilonych zaburzeń osobowości, zalecamy terapię w ośrodkach z rehabilitacja i pobytem co najmniej rocznym.
opóźnia objawy zmęczenia
powoduje pobudzenie psychoruchowe
zmniejsza potrzebę odżywiania się i snu
rozszerzenie źrenic
skurcz naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego
rozkurcz mięśni gładkich oskrzeli i przyśpieszenie oddechu
zaburza pracę serca ( często na początku następuje zwolnienie, a następnie przyspieszenie akcji serca)
zahamowanie perystaltyki przewodu pokarmowego
zahamowanie wydzielania przez gruczoły ślinowe.
nadczynność tarczycy
duże dawki mogą spowodować drżenie mięśniowe i wzrost temperatury ciała
Skala objawów jest zależna od dawki i sposobu zażycia. Powoduje odczucie euforii, zmniejsza niepokój i zwiększa poczucie pewności siebie, zwłaszcza w kontaktach międzyludzkich. Duże dawki kokainy, powodują euforyczne doświadczenia, które kreują jaskrawe, długoterminowe wspomnienia, stanowiące podstawę dla później pojawiającej się ochoty na narkotyk. Przy większych dawkach powstają również halucynacje i paranoje, przypominające objawy schizofrenii. Euforia objawia się jako olbrzymia radość po wykonaniu nawet najprostszych czynności. Osoba taka jest bardzo pewna siebie , nie zależy jej na opinii innych. Subiektywnie odczuwane efekty działania to silna euforia, poczucie siły fizycznej i umysłowej, pobudzenie psychoruchowe i seksualne, poczucie wyższości i brak lęku, przyśpieszenie procesów intelektualnych, nieodczuwanie przykrych wrażeń.
nadpobudliwość i wzmożona aktywność
gadatliwość
niepokój psychoruchowy
zachowania agresywne
rozszerzone źrenice, słabo reagujące na światło
katar (w przypadku używania poprzez śluzówki nosa)
czerwony nos z krostkami i objawami egzemy (zaczerwieniona, łuszcząca się skóra, swędzenie)
„robaczki kokainowe” rany głównie na twarzy powstałe w wyniku poszukiwania urojonych pasożytów
Odwodnienie, wyniszczenie, zaburzenia elektrolitowe
Uszkodzenie wątroby, przewlekle przyjmowanie może spowodować marskość, przedawkowanie może spowodować zgon na skutek toksycznego uszkodzenia, kokaina dodatkowo nasila hepatotoksyczność alkoholu, a substancje te często są zażywane naraz
Hipertensyjne działanie Kokainy może powodować miażdżycę, chorobę wieńcową, udary mózgu, zawał mięśnia sercowego
Przewlekłe wdychanie Kokainy powoduje: zniszczenie błony śluzowej, krwawienia z nosa, przedziurawienie przegrody nosowej.
Uszkodzenie mózgu, najczęściej opisywano zaniki istoty szarej płatów czołowych mózgu
Zaburzenia osobowości„charakteropatia”, osobowość aspołeczna, zanik uczuciowości wyższej, nie respektowanie podstawowych norm społecznych, częste konflikty z prawem, agresywne, impulsywne zachowania.
Zaburzenia depresyjne, często z próbami samobójczymi.
Psychozy pokokainowe występują zaburzenia postrzegania, urojenia prześladowcze, zdrady, paranoidalne. Charakterystyczna dla osób uzależnionych od Kokainy jest paranoja pasozytnicza, osoba chora ma przekonanie, że pod skórą ma pasożyty, próbuje je znaleźć, zabić, wydłubuje je, np.iglą, powodując znamienne rany głównie twarzy tzw. „robaczki Kokainowe”. Obserwowano również inne omamy: słuchowe, wzrokowe, zaburzenia świadomości, często majaczenia.
Należy liczyć się z nadmierną wrażliwością na kokainę. Obserwowane były zatrucia ostre kończące się śmiercią już po dawce 20 mg kokainy, zastosowanej powierzchniowo na błonę śluzową gardła. Notowano także wstrząsy anafilaktyczne. Ostre zatrucia cechuje silny wzrost ciśnienia tętniczego, zaburzenia rytmu, bladość powłok, uczucie lęku, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, agresywność, wzrost temperatury ciała. Następnie może rozwinąć się zapaść, depresja ośrodka oddechowego, utrata świadomości, drgawki, niekiedy skurcze tężcowe mięśni. Dawka śmiertelna po podaniu doustnym wynosi 1,0-1,5, przy podaniu podskórnym 200-300 mg.
Zażywanie Kokainy bardzo szybko powoduje silną zależność psychiczną, już pierwsze użycie wywołuje przymus brania kolejnych dawek, w slang tzw. ciśnienie. Uzależnienie powstaje na skutek euforii towarzyszącej działaniu narkotyku i złego samopoczucie po tym, gdy narkotyk przestaje działać. Psychostymulanty do których należy kokaina wywołują zaburzenia depresyjne i psychotyczne, osoba uzależniona chce kolejnymi dawkami narkotyku likwidować te objawy.
Brak jest dowodów na powstawanie takiej zależności wprost. Jednak objawy abstynencyjne związane z wyczerpaniem i depresją sprzyjają wytworzeniu się cyklu nałogowego, zjawisko to niektórzy autorzy uznają za symptomy zależności fizycznej.
Nie zauważono powstawania i rozwoju zjawiska tolerancji w wyniku używania kokainy. Fakt, iż wielu jej użytkowników zwiększa dawki i częstotliwość ich zażywania wynika raczej z chęci nasilenia doznań euforycznych i przedłużenia czasu ich trwania.
NZOZ MEDOX
Nowy Modlin 43
05-180 Pomiechówek
tel. 22 785 58 62
fax. 22 785 58 62
kom. 781 66 50 50
info@medox.org.pl
Organ rejestrowy Wojewoda mazowiecki W-14
Nr księgi 000000022338
Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej MEDOX - świadczymy usługi: Stacjonarne i całodobowe świadczenie zdrowotne - inne niż szpitalne
Ambulatorium NZOZ Medox - świadczymy usługi: Ambulatoryjne świadczenie zdrowotne
Odwiedza nas 51 gości oraz 0 użytkowników.