Czy jestem uzależniony?

Choć profesjonalna diagnoza uzależnienia od alkoholu może budzić obawy, to jednak bywa początkiem leczenia i tym samym daje szanse na powstrzymanie szkód wynikających z postępującej choroby. Skutkuje w dalszym procesie poprawę jakości codziennego funkcjonowania. To czy ktoś jest uzależniony od alkoholu może stwierdzić po badaniu lekarz psychiatra lub specjalista terapii uzależnień. Pacjent ani jego bliscy nie mają takiej możliwości ze względu na wiele czynników. Począwszy od braku odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w rozpoznawaniu alkoholizmu po specyfikę działania uzależnienia, które powoduje, że pacjent często na samym końcu dostrzega problem.

Jeżeli straciłeś kontrolę nad ilością spożywanego alkoholu, pijesz więcej niż zakładałeś to oznacza, że Jesteś uzależniony.

Ale czy to oznacza, że jedynym wyjściem jest udanie się do lekarza?

Zanim ktoś uda się do lekarza to najczęściej poszukuje informacji. Próbuje czytać artykuły, podpytuje znajomych, czyta fora internetowe, chodzi do lekarzy zgłaszając inne schorzenia np. lęki lub problemy ze snem, itp. Wykonuje tego typu kroki, ponieważ najczęściej zaczynają się pojawić obawy związane ze spożywaniem alkoholu (takie sygnały może zobaczyć sam zainteresowany lub jego bliscy). Jednak właściwą osobą w przypadku rozpoznania i leczenia jest lekarz psychiatra. W trakcie konsultacji pacjent otrzyma zalecenia dalszego postępowania, obecnie za standard uważa się leczenie farmakologiczne i wsparcie psychospołeczne.

Na jakie sygnały warto zwrócić uwagę?

Jeśli alkohol wypijany jest jedynie towarzysko i taką tylko w życiu człowieka funkcję pełni to nie ma powodu do obaw. Jednakże, jeśli zaczyna być sposobem na poprawę nastroju, na poradzenie sobie ze stresem, ma ułatwiać zasypianie, czyli zaczyna pełnić funkcje, których nie powinien to jest powód do niepokoju. Sygnałem do zastanowienia się powinna być zwiększona częstotliwość picia (np. jeden drink kilka razy w tygodniu po pracy). Ważne jest, aby zastanowić się, czy zdarzyło się kiedykolwiek wypić więcej niż było to w planach. Czy picie występowało pomimo prób zaprzestania, czy też występowały okresowe próby kontroli picia poprzez okresy abstynencji, co i tak ostatecznie kończyło się powrotem do alkoholu. Czy pomimo tego, że np. lekarz zalecił abstynencję to nie udało się jej utrzymać. Pomocnym narzędziem mogą być również testy, służą do oceny ryzyka wystąpienia uzależnienia. Do nich należą: CAGE, MAST, AUDIT, Test Baltimorski i inne. Jednakże samodzielne wypełnienie nie zastępuje profesjonalnej diagnozy.

Lekarz nie taki straszny jak go malują!

Wczesne wykrycie problemu, które wcale nie musi być uzależnieniem a np. piciem ryzykownym czy też piciem szkodliwym, nie tylko pozwoli na usystematyzowanie wiedzy na swój temat, ale również da możliwość dostosowania leczenia do sytuacji życiowej pacjenta.

Powszechnie wiadomo, że pacjenci boją się stygmatyzacji, uznania za osobę „chorą psychicznie”. Uzależnienie to ciężka, przewlekła choroba, która nieleczona często bardzo obniża jakość życia lub jest śmiertelna. Ograniczenia wynikające z leczenia tzn. konieczność przyjmowania leków, stały kontakt z osobą profesjonalną, nie są duże a odniesione korzyści nie do ocenienia.

Podejrzewasz u siebie zależność, doznajesz strat z powodu spożycia alkoholu, przyjmowania środków psychoaktywnych, hazardujesz się itp. zgłoś się do psychiatry.