Detoksykacja alkoholowa -Prywatna Klinika Medox

Detoksykacja alkoholowa

(detoks alkoholowy, odtrucie alkoholowe) to proces leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych. Występują one u osób przewlekle spożywających alkohol, po ciągach picia, zazwyczaj w kilka do kilkunastu godzin po zaprzestaniu lub ograniczeniu spożycia alkoholu. W trakcie detoksykacji staramy się osiągnąć dwa zamierzone cele:
1. usunięcie szkód spowodowanych zatruciem alkoholem i zmianami metabolizmu w ciągu alkoholowym, wyrównanie zaburzeń wodno elektrolitowych, poziomu jonów potasu, sodu, magnezu i innych . Usunięcie bądź złagodzenie abstynencyjnych objawów psychicznych i somatycznych. Leczenie schorzeń wywołanych, zaostrzonych przez alkoholizm, lub towarzyszących. Zapobieganie lub łagodzenie powikłań głównie padaczki alkoholowej i majaczenia alkoholowego.
2. Drugim, niezmiernie ważnym elementem detoksykacji jest zmotywowanie chorego do rozpoczęcia lub kontynuacji leczenie odwykowego.
Większość AZA ma łagodny przebieg, który nie wymaga leczenia farmakologicznego. Wystarczy, że chory zachowa abstynencję, ma odpowiednie warunki do zdrowienia i przestrzega zaleceń dietetycznych. W zespołach o umiarkowanym nasileniu konieczne jest już leczenie farmakologiczne, można je jednak przeprowadzić w warunkach ambulatoryjnych ( domowych). Zespoły o znacznym nasileniu objawów lub powikłane zazwyczaj wymagają pobytu i leczenia w szpitalu. Zawsze wskazania do leczenia powinien ustalać lekarz po dokładnym zebraniu wywiadu, badaniu stanu ogólnego i psychicznego pacjenta, czasami konieczne jest wykonanie badań dodatkowych. Dobrym narzędziem do oceny AZA jest skala CIWA – A. Zakłada się, ze wynik do 10 punktów nie wymaga leczenia farmakologicznego a nawet jest ono przeciwwskazane, ze względu na występujący niekiedy efekt rozniecania powodowany przez leki uspokajające. Wynik w zakresie 11-20 punków, jest wskazaniem do leczenia w warunkach ambulatoryjnych. Jezeli objawy AZA są nasilone powyżej 20 punktów konieczna jest hospitalizacja pacjenta. Oczywiście lekarz może kierować pacjenta do szpitala niezależnie od wyniku badania skalą CIWA. Decyduje ogólny stan zdrowia, stopień wyniszczenia, schorzenia współwystępujące, przebieg dotychczasowych AZA, to czy pacjent ma zapewnioną pomoc w domu, czy jest samotny, czy współpraca z pacjentem jest wystarczająca. Szpital dodatkowo wymusza zachowanie abstynencji przez pacjenta, co może być trudne w warunkach domowych.

W opisie leczenia celowo pominę leczenie możliwych schorzeń towarzyszących, nawet tych częstych, jak nasilone zaburzenia układu sercowo – naczyniowego, zapalenia oskrzeli i płuc, cukrzycę, niewydolność wątroby, zapalenie trzustki. Opis tych procedur zajmuje tysiące stron i przekracza możliwości tego artykułu.

Detoksykację alkoholową rozpocząć należy od dokładnej diagnostyki pacjenta.
Zebrania wywiadu o dotychczas przebytych schorzeniach, urazach, ich leczeniu, stopniu zaawansowania uzależnienia od alkoholu, występowaniu i przebiegu AZA w przeszłości. Szczególną uwagę należy zwrócić na szczegóły ostatniego ciągu, długość, intensywność, czy chory pił tylko spożywcze alkohole, czy doznał urazów, czy występowały drgawki, zaburzenia świadomości, omamy, czy pamięta przebieg.
Następnie wykonujemy badanie stanu ogólnego, szczegółowo oceniamy stan układu krążenia, oddechowego, przeprowadzamy badanie neurologiczne. Oraz badamy stan psychiczny pacjenta: świadomość, kontakt, obecność objawów wytwórczych, niepokoju, lęku, zaburzeń snu, objawów depresyjnych, zaburzeń pamięci.
Wykonujemy badania podstawowe, standardowo : oznaczenia zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu lub we krwi, morfologię krwi, ocenę uszkodzenia i wydolności wątroby, zaburzeń wodno – elektrolitowych, metabolicznych, badanie ogólne moczu, EKG. W razie potrzeby rozszerzamy diagnostykę o badania obrazowe: tomografię komputerową głowy, USG jamy brzucha, Rtg klatki piersiowej, czasami EEG i inne badania ze wskazań.

Odtruwanie alkoholowe. Leczenie AZA

Powinno się odbywać w przystosowanych pomieszczeniach, wyciszonych, wentylowanych, zapobiegających przegrzaniu lub wyziębieniu pacjenta, odpowiednie oświetlenie, również w nocy umożliwia obserwację chorego i zmniejsza u niego poziom niepokoju i lęku. W przypadkach powikłanych drgawkami, zaburzeniami świadomości, majaczeniem, musimy zapewnić bezpieczeństwo pacjentowi, mieć możliwość monitorowania podstawowych funkcji życiowych, unieruchomienia.
Wyrównanie zaburzeń wodno elektrolitowych zazwyczaj polega na nawadnianiu pacjenta i suplementacji jonów, gdy zaburzenia są znaczne, konieczny jest stały monitoring(badania laboratoryjne). W Polsce dość powszechne jest podawanie dożylne płynów ( PWE, Glukozy), co wydaje się zmniejsza śmiertelność, natomiast np. w USA płyny parenteralnie podaje się tylko w obecności klinicznych cech odwodnienia. Suplementujemy najczęściej jony Potasu i Magnezu, najpowszechniej używane preparaty to KCl, MgS04, KIG ( Potas +Insulina + Glukoza). W przypadku niedoboru jonów Sodu suplementację należy prowadzić bardzo ostrożnie, szybkie wlewy z dużą ilością jonów Na mogą spowodować nieodwracalne zmiany mózgu.
Zaleca się podawanie Vit. B1, głównie drogą domięśniową, ze względu na słabe wchłanianie doustnych preparatów.
Objawy wegetatywne mające przyczynę w pobudzeniu układu noradrenergicznego leczy się przeważnie za pomocą Beta-blokerów, stosowanie klonidyny jest mniej powszechne z powodu częstych objawów niepożądanych.
Do leczenia objawów psychicznych AZA wykorzystujemy głównie benzodiazepiny(BZD) takie jak Relanium, Lorafen, Oxazepam rzadziej Klorazepat. Stosowany z dużym powodzeniem dotychczas Klometiazol ( Hemineuryna) obecnie jest wykorzystywany rzadko, z powodu konieczności częstego podawania, wywoływania zaburzeń w układzie oddechowym i dużej komponenty uzależniającej. Benzodiazepiny podaje się w zależności od ośrodka na dwa sposoby, według schematu lub w zależności od nasilenia objawów AZA, co 1-2 godziny do ustąpienia objawów. Stosowanie drugiej metody wymaga większego zaangażowania i przygotowania merytorycznego personelu ośrodka leczącego i odpowiedniego jego wyposażenia.
Stosowanie neuroleptyków standardowo w trakcie „odtrucia alkoholowego” zwiększa śmiertelność. Rezerwujemy ich użycie do stanów pobudzenia w stanach psychotycznych, gdy stosowane BZD nie likwidują objawów.
Do leków często stosowanych w leczeniu AZA należą również inhibitory pompy protonowej, leki hepatoprotekcyjne.

Należy pamiętać, ze mimo iż dzisiaj śmiertelność w alkoholowym zespole abstynencyjnym nie przekracza 1-3%, jest to często stan zagrażający życiu. Występowanie powikłań w postaci majaczenia lub drgawek znacznie potęguje zagrożenie.

Odtrucie alkoholowe w Warszawie –

leczenie kaca, odtruwanie alkoholowe w formie ambulatoryjnej to bardzo intratne zajęcie. Często proponują takie zabiegi osoby bez wymaganej wiedzy merytorycznej i doświadczenia klinicznego. Należy być ostrożnym, dokładnie sprawdzić kompetencje osób reklamujących się. Na pewno nie wolno tych zabiegów wykonywać pielęgniarkom czy też ratownikom medycznym. Naszą ostrożność powinny obudzić również zabiegi wykonywane przez lekarzy bez specjalizacji lub ze specjalizacją inną niż psychiatria czy choroby wewnętrzne. Bezpieczne odtrucie alkoholowe to leczenie pod nadzorem odpowiednio wykształconego i doświadczonego lekarza.

Odtruwanie alkoholowe – ile trwa?

Alkoholowy zespół abstynencyjny w niepowikłanych przypadkach trwa do 7 dni. Wskazania do detoksykacji alkoholowej opisaliśmy wyżej. Jeżeli ciąg alkoholowy trwał kilka dni i był intensywny, niemożliwe jest aby w ciągu kilku godzin uzyskać dobrą i trwałą poprawę stanu zdrowia pacjenta. Bezpieczne i skuteczne odtrucie alkoholowe to kilkudniowa procedura.

Domowe odtrucie alkoholowe

Pamiętajmy o tym, że detoksykacja alkoholowa to leczenie objawowe. Należy stale monitorować stan zdrowia pacjenta. Wymaga częstych pomiarów wielu wskaźników, częstych zmian leków i ich dawek, objawowego podawania innych leków. Dodatkowym i ważnym czynnikiem jest wsparcie psychospołeczne i motywowanie pacjenta do utrzymania abstynencji, kontynuacji leczenia. Jeżeli jesteście w stanie zapewnić przez kolka dni pacjentowi stały nadzór pielęgniarki, wykonanie badań laboratoryjnych, minimum raz dziennie konsultację lekarską i co najmniej dwukrotnie specjalisty terapii uzależnień możecie zdecydować się na ambulatoryjną formę terapii. Oczywiście nie dotyczy to przypadków powikłanych, wystąpienie drgawek, padaczki, zaburzeń świadomości, objawów psychozy, majaczenia to bezwzględne wskazania do detoksykacji w stacjonarnym oddziale. Domowe odtrucie alkoholowe to procedura obarczona ogromnym ryzykiem.

Odtrucie alkoholowe – częste błędy i zagrożenia

zła ocena stanu zdrowia pacjenta, nawet lekarze z wieloletnim doświadczeniem pracy w oddziałach detoksykacyjnych mają często trudności w ocenie stanu fizycznego i psychicznego osoby po ciągu alkoholowym. A osoby bez odpowiedniego doświadczenia lub kwalifikacji popełniają je bardzo często. konsekwencje to zagrożenie bezpieczeństwa pacjenta. Często przyjmowaliśmy na oddział osoby po „domowym odtruciu alkoholowym” z poważnymi zaburzeniami rytmu serca, zagrażającymi wartościami ciśnienia tętniczego, objawami krwawienia z przewodu pokarmowego, zapaleniem trzustki, z relacji pacjentów objawy te występowały już przed wezwaniem pomocy do domu.
Podawanie leków pacjentowi w stanie upojenia alkoholem. Większość leków wchodzi w interakcje z alkoholem, a leki psychotropowe działają synergistycznie. Może dojść do zatrucia, niewydolności oddechowej i w konsekwencji śmierci pacjenta. „Leczenie” upojonych pacjentów to w zasadzie standard domowych odtruć alkoholowych. Znamy kilka przypadków, które zakończyły się śmiercią pacjenta. A często przyjmujemy do oddziału pacjentów w ciężkim stanie, po zabiegach kac doktorów, są zatruci lekami i alkoholem z objawami zaburzeń świadomości.
Nieodpowiednie leki i sposoby ich podawania. To praktycznie kolejny standard postępowania kac doktorów, podawanie leków dożylnie. Najczęściej podawany w przypadkach AZA Diazepam (Relanium), właściwości uspokajające ma praktycznie tylko podany doustnie. Domięśniowo wchłania się w nieznacznej ilości a podawany dożylnie może wywołać paradoksalne pobudzenie czy euforię. Podanie in vena jest zagrożeniem dla życia pacjenta. Licząc na szybki efekt kac doktorzy często podają neuroleptyki, również w formie dożylnej. Działanie takie naraża pacjenta na hipotonię, obniżenie progu drgawkowego, hepatotoksycznosć – dodatkowe uszkodzenie wątroby, znacząco zwiększa śmiertelność w trakcie leczenia alkoholowych zespołów abstynencyjnych.

Gdy masz problem z odstawieniem alkoholu, dotychczasowe próby odstawienia były nieskuteczne, w trakcie odstawiania alkoholu występowały drgawki lub epizody majaczenia, jesteś osobą chorującą na zagrażające schorzenia(sercowo-naczyniowe, niewyrównaną cukrzycę, niewydolność nerek i inne) prawdopodobnie powinieneś poddać się profesjonalnej detoksykacji alkoholowej.

W Warszawie istnieje kilka oddziałów detoksykacyjnych posiadających kontrakt z NFZ. Oddzialy takie posiadają praktycznie wszystkie większe Szpitale Psychiatryczne w Warszawie: Instytut Psychiatrii i Neurologii, „Tworki” w Pruszkowie, „Drewnica” w Ząbkach. Większość z nich wymaga skierowania z Poradni Leczenia Uzależnień i stanu trzeźwości pacjenta. W zamian oferuje profesjonalne i bezpieczne leczenie w ramach kontraktu z NFZ.

Prywatne odtrucie alkoholowe w ośrodku pod Warszawą NZOZ Medox

Od 2008 roku posiadamy zarejestrowany Oddział Leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych. Psychiatra Tomasz Woźniak od 1996 roku zdobywał doświadczenie pracując w oddziałach detoksykacyjnych w Drewnicy, Specjalistycznym Szpitalu MSWiA w Otwocku, Instytucie Psychiatrii i Neurologii, przed otwarciem Medoxu kierował PLAZA w Szpitalu Praskim w Warszawie. Doktor Waldemar Rudnicki internista był asystentem w Pododdziale Leczenia Alkoholowych Zespołów Abstynencyjnych w Szpitalu Praskim w warszawie.

Warunki przyjęcia do naszego oddziału:

o przyjęciu zawsze decyduje lekarz dyżurny, w trakcie badania wyklucza się schorzenia wymagające pilnego leczenia w innych placówkach np.: świeże, poważne urazy głowy z możliwością krwawienia do CSN, poważne krwawienia z przewodu pokarmowego, zawał serca, udar mózgu i podobne.
pacjent musi wyrazić zgodę na pobyt i leczenie w oddziale w formie pisemnej
pacjent powinien zapoznać się z regulaminem ośrodka i akceptować go
wymagamy wniesienia opłaty za leczenie (gotówka lub przelew bankowy)
nie wymagamy skierowania
przyjmujemy osoby nietrzeźwe, jeżeli spełniają powyższe

Nie przyjmujemy osób:

nieletnich
osób z zaburzeniami zachowania, wulgarnych, niedostosowanych w zachowaniu, agresywnych, regulamin nakazuje szanowanie powszechnych norm społecznych