Zespół zależności alkoholowej to choroba przewlekła i stale postępująca. Klinicyści, naukowcy, na podstawie swych badań próbują stworzyć, model choroby, opisać jej przebieg i skutki. Najpowszechniej stosowany jest opis choroby przedstawiony przez Jellinka. Wyróżnia on cztery stadia, fazy rozwoju uzależnienia od alkoholu:
– zaczyna się od zwyczajowego spożywania alkoholu, w towarzystwie. Osoba predysponowana do uzależnienia zaczyna zauważać obok euforyzującego działania alkoholu, także jego „korzystne działanie” na stres, frustrację. Wg Jellinka osoba taka odczuwa subiektywnie gorzej, wszelkie negatywne emocje, gorzej się adoptuje, ma słabsze psychologiczne mechanizmy obronne. Powoduje to, że picie alkoholu redukującego przykre stany emocjonalne sprawia jej większą przyjemność niż pozostałym pijącym. Z czasem zaczyna pić alkohol częściej, głównie w celu uśmierzenia „bólu psychicznego’. Nie bez znaczenia jest również narastająca tolerancja na działanie alkoholu, pijący potrzebuje większych dawek i słabnąca tolerancja na niepowodzenia, przykrości. Picie alkoholu staje się dominującą, często jedyną reakcją na codzienne problemy.
– charakterystycznym elementem tej fazy jest pojawienie się palimpsestów, czyli występujących na drugi dzień okresów niepamięci związanych ze spożyciem alkoholu. Pomimo, że osoba była przytomna, nie pamięta swoich zachowań, sytuacji związanych z piciem. Potocznie nazywane „ zerwane filmy”, powtarzają się, są coraz częstsze. Osoba uzależniona zaczyna maskować swoje picie, pić po kryjomu. Zauważa zmianę konsumpcji alkoholu. Staje się „zachłanna”, w towarzystwie pije poza kolejnością, pije samotnie, pije alkohol przed spotkaniami towarzyskimi. Wypija coraz większe dawki alkoholu, ma to związek z narastaniem tolerancji. Zaczyna racjonalizować zachowania związane z piciem i jego skutki, ma poczucie winy.
– charakteryzuje się pojawieniem głodu alkoholowego. Osoba uzależniona pomimo, że może zachowywać różnie długie okresy abstynencji, po spożyciu alkoholu nie zatrzyma się przed upojeniem. Tolerancja i zależność fizjologiczna narosły do tego stopnia, że aby je zaspokoić trzeba praktycznie stale utrzymywać wysokie stężenie alkoholu we krwi. Opisuje się tu zupełną utratę kontroli nad ilością wypijanego alkoholu. Zauważalne są poważne straty z powodu picia, alienację społeczną, utratę pracy, rodziny, koncentracja życia wokół picia, zaniedbywanie innych zainteresowań, niewywiązywanie się z podstawowych ról społecznych. Pojawia się agresja wobec innych, nierzadko urojenia zdrady, osłabienie libido, gromadzenie alkoholu. Osoba w tej fazie nie dba o prawidłowe odżywianie się, wyniszcza się.
– charakteryzuje się występowaniem ciągów picia, „opilczych”. Zapotrzebowanie fizyczne na alkohol rośnie, natomiast wysoka dotychczas tolerancja psychiczna zaczyna spadać. Objawia się to występowaniem niepokoju, leków, nierzadko psychoz alkoholowych, wyraźnym obniżeniem funkcjonowania. Spadkiem sprawności intelektualnej i fizycznej. W tej fazie alkoholik ma częste kłopoty socjalne, żyje na marginesie społecznym, pije alkohole niespożywcze. Stopniowo słabnie system zaprzeczeń i racjonalizacji, powodując w końcu uznanie własnego alkoholizmu i poddanie się leczeniu lub kontynuowanie picia, prowadzące do śmierci
Lekarz Sądowy Od 20.04.2024 r. lek. med. Waldemar Rudnicki i
Badania kierowców Warszawa Mam uprawnienia do badania kandydatów na kierowców
NZOZ Medox to działający od 2008 roku prywatny, stacjonarny ośrodek
